مطر و ورده

فى سحاب كتير فى السما بس الشمس نورها قوى و دافى,شكلها كده هتمطر بس مش اكيد.........
شدت الجاكت و لفت الكوفيه على رقبتها,و سابت شعرها الغجرى سايب و منعكش و بصت فى المرايا بضحكه على وشها و راحت اخدت شنطتها و لمت حاجتها فيها بهرجله و فتحت الباب و نزلت.....و هى نازله على السلم سامعه صوت مامتها :"خدى جاكت اتقل الدنيا هتمطر"...بصتلها و ضحكت و بتقولها:"انتى عارفه انا بحب المطر....متخافيش انا مش باردانه".
اول لما نزلت الشارع ,لازم تبص يمين و شمال و تحدد هى هتمشى من اى اتجاه...بصت على البقال كان نفسها فى شوكولاته اخدت بعضها و جريت عليه زى الطفله اللى عندها 8 سنين و يتقوله"عايزه شوكولاته من النوع....."و قبل ما تدفع تمنها عنيها جات على حاجه تانى مقدرتش تمنع نفسها راحت مدت ايديها جوه العلبه اللى مليانه مصاصات و بدور على طعم الفراوله او الكولا.....لما لاقيت اللى بدور عليه كان فى عنيها براءه طفله لاقيت عروستها و فيها نور يبهرك من نقاوته.....اخدت الشوكولاته و المصاصه, مسكاهم فى ايديها كأنهم هيهربوا منها....
و مشيت فى الشارع و اخدت طريقها للكليه بتاعتها.........و هى بتاكل الشوكولاته و بتحلى بالمصاصه.....
دخلت الكليه و بتدور على السيكشن بتاعها.......و نقطه مايه جت على وشها خلتها فجاءه تقف مكانها........الدنيا بتمطر اخيرا...و اكيد قرارها كان واضح (سيكشن ايه اللى انت جاى تقول عليه) وقفت تحت المطر و لسه المصاصه مخلصتهاش و بتتفرج على الناس اللى يتجرى و تدور على اى حته تقف تحتها علشان متتبلش و يعدوا جنبها و يبصلها و كأنهم عايزين يقولوا"المجنونه دى واقفه تحت المطر"...بس هى كان ولا هممها و كان نفسها تتنطط تحت المطر عماله رايحه جايه تحت نقط المايه اللى غرقت شعرها الغجرى و بلت الجاكت.....

اما هو كان واقف من بعيد بيبص على الطفله الصغيره اللى بتلعب تحت المطر.......و على وشه ابتسامه و فضول فى نفس الوقت....:"مين البنت دى؟يا ترى اسمها ايه؟اكيد دى بنوته مش فى الكليه عندنا؟تكنش بنت حد من الدكاتره؟!؟ لآلآ دكتور مين ده اللى يجيب البنوته اللى لسه البراءه جواها كده؟"ده كان كلام عقله قلبه بقى كان عنده رأى قوى جدا "دوم دو دوم دوم دو دوم"عقله و قلبه نفسوهم يعرفوها,نفسوهم ياعبوا مع الطفله دى.....او على الاقل يعرفوا اسمها ايه.

الدنيا لسه بتمطر و لسه الضحكه على وشها و طايره من الفرح كأن حلم و اتحقق لها....هى لسه عامله زى الطفله اللى بتلعب تحت المطر و عنيها بتلمع من السعاده....و نفسها تقول للناس"انا يمكن مجنونه بس المطر بالنسبه ليكوا شويه نقط مايه بتبلكوا و تبهدلكوا فا بتجروا تستخبوا منها,لكن المطر بالنسبه ليا امل ان الشمس هتطلع من تانى و ترجع كل حاجه زى الاول,لحظه صفا و نقاوه كأن روحى كلها بتتغسل تحت نقط المايه اللى انتوا منها بتتحاموا تحت اى مظله" ....

بدأ يدور حواليه على اى حاجه تلفت انتبهها و يكلمها, بس المشكله فى المطر هو مش عايز يتبل بس هو ده الطريق الوحيد ليها و لو استنى لغايه لما الدنيا تبطل مطره يمكن الوقت يكون فات و ميعرفش يلاقيها تانى و تبقى فرصته انه يعرفها و يعرف اسمها تكون راحت....."يلا بقى خد الخطوه روح و كلمها... يلا مش يمكن تكون دى البنت اللى فى خيالك دايما و بتحلم بيها....يلا" و هو بيفكر لاقى اودامه حاجه حس كأنها اشاره تشجيع....
لاقى ورده لونها وردى جميل و هادى من غير تفكير قطفها و مسكها فى ايده و دارى عليها بأيده التانيه علشان متتيلش فى المطر و بص للبنوته اللىكانت دايما فى خياله و اخيرا لقاها فى الحقيقه و راحلها وسط المطر و اول ما وقف اودامها و لسه هيتكلم...كأنه لسه طفل بيتعلم يتكلم كل اللى قدر يقوله:"لو سمحتى"
هى فجاءه بصتله و كان على وشها نظره تساؤل و بتقوله:"نعم,فى حاجه"
صوته كان محبوس جواه كل اللى عمله حاجه واحده مد ايده و قالها:"اتفضلى"
بصت لايده و لما لاقيت الورده اتخدت منه و كان على وشها نظره كسوف معرفتش تعمل ايه,تقبلها ولا تقوله لآ و تمشى بس المطر مكنش مخليها تفكر فى حاجه و بصتله و ازاى هو مشى تحت المطر علشان يديها هى ورده,سكتت معرفتش تقوله ايه؟ بتفكر فى سرها و قررت تقوله انا معرفكش و اسفه مش هقبل منك حاجه زى دى......اول لما جت تتكلم طلع منها كلمه واحده"شكرا" و لاقيت ايديها مسكت الورده منه و بصتلها و لسه هتسأله هو مين...و رفعت وشها علشان تكلمه ملقتوش اودامها فجاءه اخنفى........بصت حواليها مفيش له اثر....رحت مسكت الورده و بصتلها و هى بتضحك و مسكتها حتتها ورا ودنها فى شعرها الغجرى المبلول و مشيت تحت المطر.....

هو مشى من بعيد و قلبه لسه على رأيه......و كل اللى بيفكر فيه امتى هشوفها تانى و اقولها على اللى جوايا و اعرف اسمها.

روحت البيت و اول لما دخلت صوت مامتها"مش قلتلك الدنيا هتمطر"كل ده هى مكنتش حاسه بيه كل اللى كانت بتفكر فيه"يا ترى كان اسمه ايه؟"و مسكت الورده و بعد ما نشفت حتتها فى كتاب و هى بتفكر امتى هشوفوه تانى.....

تحت المطر كل حاجه بتتبل,بس كمان فى حاجات جوانا بتتولد.......امل....نقاء....براءه....و لما الشمس بتيجى علينا اللى اتولد ده بيكبر جوانا زى ما الدنيا كلها بتنشف و ترجع زى الول من تانى.......
بس هما..... اللى اتولد جواهم كان حاجه مختلفه.....اللى اتولد جواهم كان...................................حاجات كتير بس يا ترى الشمس هتيجى عليها ولا لأ
دى حكايتهم هما.

معروض للبيع

معروض للبيع.....ده اللى كان مكتوب على يافطه المحل,غريبه انا وقفت اودام المحل بحاول ادور ايه اللى معروض للبيع او الاقى اسم المحل حتى علشان افهم هو بيبع ايه......

اكتشفت ان ده اسم المحل "معروض للبيع"بس بيبيع ايه كان لازم ادخل جوه المحل و اشوف بنفسى و مش يمكن الاقيه بيبع حاجه تفدنى و اشتريها ....رغم ان شكله مش مشجع بس اسمه خلى فضولى هو اللى يحركنى و يخلينى ادخل.......

فتحت باب المحل و دخلت...صوت الاجراس اللى هزها الباب كان غريب بس ممتع ,نفس موسيقى السيرك لما بيجى البلد(ترا رارا رارا...) اول لما قفلت الباب ورايا وببص لاقيت لائحه مكتوبه و قفت اقراها يمكن تطلع ليسته بالحاجات اللى بيبيعها المحل.....و كانت :

"اهلا و مرحبا بيكم فى متجرنا المتواضع....لو كنت مجرد مشترى انت جيت المكان الصح و لو كان عندك شىء عايز تبيعه فا انت مكانك بيننا اكيد....و لو عندك كراكيب او حاجات عايز تبدلها و تجيب غيرها هتلاقى كل اللى يرضيك عندنا....و مرحبا بيك من تانى."

انا مفهمتش اوى المحل ده بيبيع ايه بس قلت اخد لفه جواه و اتفرج عليه .....

اول لما دخلت كان المحل فيه ناس مش مليان بس فى حركه,و لاقيت انه متقسم ل3 أقسام(الشراء, البيع,الاستبدال) قلت ابداء اتفرج على قسم قسم...و كان اول قسم ادخله هو قسم" الشراء" بما انى معنديش حاجه ابيعها او استبدلها......

دخلت لاقيت اعلانات عن الحاجات اللى بتتباع فى القسم....انا صدمت اول لما جيت اقراء الاعلانات.....

_"هنا يوجد مواهب لكل الاعمار",

_"الان و حصريا عقل عالم الذره ب 3000 جنيه فقط",

_"لكل القلوب المجروحه فرصه متتعوادش اشترى قلب طفل ملىء بالحب,و معاه مشاعره بنص التمن",

_"لمزيد من الذكريات السعيده,الذكرى الواحده ب100 جنيه و هذا شامل ضريبه المبيعات"

_"عرض خاص:الحب ب500 جنيه,الحنان ب 425 جنيه,الطيبه ب 400 جنيه,الغيره ب 250 جنيه,الفرح ب 350 حنيه,قدره التحكم و السيطره ب 300 جنيه,الكره ب 50 جنيه,الحزن مجانا عند شراء اى منتج من هذه المنتجات..."

_"لراغبى النسيان و عدم التذكر....عمليه مسح الذاكره ب 6000 جنيه,او شراء عقل طفل رضيع بدون اى ذكريات ب 4500 جنيه....يا بلاش"

_"اشترى اكتر تعرف تفكر اكتر....الفكره الواحده ب 30 جنيه...حتى نفاذ الافكار....و الافكار المستورده اسعارها حسب بلد المنشاء نظرا لظروف الجمارك"

انا وقفت اتسمرت مكانى......ايه المكان المرعب اللى انا دخلته ده ازاى بقيت المشاعر و الافكار حاجات ماديه بنتاجر فيها وبنسعرها كمان و الناس بتفاصل فى سعرها....و المواهب اللى ربنا خلقها فينا بتتباع كأنها كيلو خضار ولا فاكهه....ولا الذكريات اللى احنا بنعيشها حتى دى كمان عرفوا ازاى يبيعوها.....انا مش ادره اصدق انا فين؟.....ازاى فى ناس بتيجى هنا و بتشترى....

و انا فى حاله ذهولى لاقيت اتنين بيتكلموا(ستات)الاولى بتقول:"ياه الاسعار غليت اوى عن الشهر اللى فات تفتكرى اجيب من نفس النوع اللى جبتوا المره اللى فاتت ولا اغيره اجرب نوع جديد"

_"لأ غيرى يمكن النوع التانى يطلع احسن,ولا اقولك هاتى واحد من ده و واحد من النوع التانى"

_"صح كلامك,لو سمحت عايزه من السيطره المصرى و واحد من النوع الصينى "

انا كان نفسى اصرخ فى وشها و اقولها:"فوئى سيطره ايه اللى انتى بدورى عليها.."

و لاقيت بياع و مشترى بيتخانئوا على البضاعه....المشترى:"الفكره دى مش انا اللى طلبتها انا قلتلك عايز فكره تيوانى مش هندى"

البياع:"حضرتك قلت هندى و كمان البضاعه لا تستبدل ولا ترد انا اسف حضرتك"

انا قلت فى سرى:"لأ فعلا بيحافظ على بضاعته...ايه عالم العجايب اللى دخلت فيه ده,لما الحء اخرج من القسم ده و اشوف يا ترى باقى الاقسام فيها ايه".....اخدت بعضى و رحت على القسم التانى"البيع"...

بصيت عليه من بره و لاقيت منظر مختلف تماما...اللى بيشتروا من القسم الاول بيجوا يبيعوا حاجات من عندهم فى القسم التانى.....ناس اقتصاديه فعلا.

و انا بلف و بشوف قال ايه البضاعه....لاقيت بنت واقفه و جنبها اعلان"الى من يهمه الامر...حب فتاه شابه فى العشرين من عمرها...متوفر بكل الكماليات كل المشاعر و الاحاسيس من حنيه و عطف و طيبه و اهتمام..للبيع الاتصال بالرقم التالى......"

انا وقفت بصتلها و بصراحه مقدرتش اسكت كلمتها و قلتلها"انتى البنت اللى بتعرضى حبك للبيع؟ولا انتى مجرد بتبيعى هنا فى المحل ده"

_"لأ انا البنت اللى فى الاعلان....انتى مهتميه تشترى السعر حلو مش غالى"

_"غالى ولا رخيص, مش دى المشكله انتى ازاى تفرطى و تبيعى اغلى مشاعر عندك...الحب اللى جواكى الحاجه اللى عندك و نعمه من عند ربنا"

_"ما هو انا هبيعه و اجيب حاجه احدث,متطور موديل السنه دى"

_"نعممممممممم,ايه؟!! هو حتى الحب و المشاعر بقى فيها موديلات و كمان كل سنه موديل جديد,و انتى على كده بتغيرى كل سنه الموديل و بتجيبى الاحدث"

_"طبعا,انا لازم امشى مع الموضه....ده حب السنه اللى فاتت"

_"...................."انا كل اللى جه فى دماغى انى اسكت و امشى بعيد و مكملش كلامى معاها علشان ميجرليش حاجه ....و بعدت عنها و سمعاها بتقولى"تعالى بس الموديل ده مش قديم اوى هيعجبك"

جيت على القسم التالت "الاستبدال" و كنت خايفه ادخله و بقول يا ترى هلاقى جواه ايه..........

دخلت ...اصل بصراحه كنت لازم اعرف ايه اللى بيحصل فيه..............
كل اللى بيشترى و بيبيع بيجيب الكراكيب اللى عنده و الموديلات القديمه و الافكار و بيستبدلها بحاجات احدث....

و انا بتفرج على اللى بيحصل اودامى لاقيت ولد واقف بعيد و على وشه نظره حزن فكرت اروحله و اسئله فى ايه بمكن يطلع عاقل زى...رحتله و سألته"مالك انت اول مره تدخل هنا؟"

_"لأ انا باجى هنا على طول...بتفرج على الناس المجنونه دى اللى بتتعامل مع كل اللى عنده زى البضاعه بتاجر فيها"

قلت فى بالى_اخيرا انسان عاقل_"بس مالك حزين كده ليه؟ايه اللى حصل؟"

_"اصل اكتشفت ان اللى بيعملوه ده هو اللى بيخليهم يقدروا يعيشوا و يكملوا حياتهم و كمان يبقى عندهم حياه جديده من اول و جديد فى لمح البصر,مجرد بس ان هما يبدلوا قلبهم و يجيبوا افكار و يرموا الذكريات القديمه"

_"اه بس دى مش حياه اللى هما عيشينها لا عندهم خبره و لا عندهم مشاعرهم اللى ربنا خلقها فيهم و عقلهم مش بيطلع افكاره كأنهم مجرد عرايس محشيه اى كلام....."

_"اه بس معندهمش جرح و لا حزن و اى حاجه مش عايزين يفتكروها بيشيلوها و لو عايزين يبثوا عباقره هيعرفوا و لو عايزين سيطره او اى حاجه هيشتروها"

-"و معدوش بنى ادمين عندهم النعم اللى ربنا ادهلنا.......مجرد الآت بتتحرك و بس"

_"بس انا هستبدل اللى عندى"

_"انت بتقول ايه؟هتستبدل ايه ما انت مش مقتنع بيهم يبقى هتعمل زيهم"

_"قلبى مجروح و مش قادر اعيش"

_"يبقى تداويه مش تغيره...انت ازاى تبقى زيهم"

_"حاولت و معرفتش"

_"الفشل جزء من النجاح,حاول اكتر من مره بس ميبقاش الحل انك تتخلى عن قلبك و اللى عندك من ذكريات....اللى عندك هو اللى مكونك لازم تقبل كل اللى عندك"

-"لأ مش هقدر"

_"قوم معايا يلى,نطلع من عالم المجانين ده انت مينفعش تيجى هنا تانى"

و مشينا انا و هو و طلعته من وسط الضلمه و العالم ده و خرجنا بره المحل و جرينا و مشينا بعيد عنه و بصينا عليه من بعيد......لاقينا الناس بتدخل و بتخرج منه كأن ده طبيعى و مش عارفين هما بيظلموا نفسهم اد ايه......

و فى الاخر لسه المحل.....و اليافطه موجوده

معروض للبيع

لو كان عندى قوى خارقة

كنت رحت كل مشاويرى طياران و مش هضطر انى امشى فى الشارع او انى اقف استنى تاكسى او اتعلم سواقه و اخد الرخصه(انا معايا رخصه على فكره :))
كنت عرفت اشوف من على بعد 100 كيلو و محتاجتش نضاره مكبره و اصغر التفاصيل كنت هعرف اشوفها مثلا هعرف اقراء ورقه اللى جنبى فى الامتحان:)
كنت هعرف اشيل الحاجات التقيله و اطلع بيها للبيت,مكنتش هحتاج السلم هدخل من الشباك على طول فووووووو
كنت هعرف انضف الشقه و اغسل الاطباق فى ثوانى و انشر الغسيل بسرعه الضوء و اطبخ الاكل فى لمح البصر و اقعد بقيت اليوم بالى رايق
كنت هعرف اقراء عقل اللى اودامى و اعرف هو بيفكر فى ايه؟و كنت هعمل نفسى و لا كأنى عارفه حاجه ;)
كنت هتحكم فى الدكاتره بقوايا العقليه و اخليهم يناجحونى السنه :)
كنت هعرف اختفى و ادخل اى مكان انا عايزاه و وسط الناس منغير ما يحسوا
كنت هلف العالم كله فى 10 دقايق و ازور كل البلاد اللى عايزه اروحها
كنت اديت درس لأى ولد يعاكسنى فى الشارع او يقولى "يا...."القريبين منى عارفين انا قصدى على اى كلمه...لألأ مكنتش هضربه بس هتحكم فيه و اعمل فيه مقالب و اعرفه ان الله حق
كنت عرفت اوقف الوقت و اللحظات الحلوه اخليها تطول و استمتع بيها
كنت عرفت ارجع بالزمن و اصحح الغلط
كنت طلعت نار من ايدى اليمين و تلج من ايدى الشمال
كنت لما انفخ فى وش حد اطيره
كنت غيرت هدومى زى اصاله فى كليبها الجديد(ولا دارى)
كنت عمر ما هيجيلى برد زى اللى عندى دلوقتى
كنت هعرف اعمل 100 حاجه فى نفس الوقت
كنت هساعد اى حد محتاج مساعدتى....و انقذه(الله عليكى يا توتا)
كان هيبقى اسمى "سوبر توتا"و يبقى ليا علامه فى السما زى باتمان
كنت هبقى اجدع من
superman,batman,spiderman,fantastic4,hulk.....hancock
بس يا خسارة معنديش قوى خارقة....
انا مريم و بيقولولى توتا ..فى اولى مدنى(للسنه التانيه على التوالى)
انسانه عاديه بضحك على ابسط حاجه و بفرح من اقل حاجه ممكن حد يعملهالى و لسه جوايا حزن على حاجات راحت من ايدى و مش عارفه ارجعها....
معنديش قوى خارقة بس عندى علتى ,و عندى اصحابى و عندى اللى يمكن انا مش واخده بالى منه...بس بشكر ربنا على انى انسانه و لسه ضعيفه و عندى شويه قوة
استنوا كده....مش يمكن انا عندى قوى خارقه و انا معرفش ;)
يمكن

ليه مسكت القلم و كتبت؟

اعدت على الارض .... فى ايديها كراسه .... شدت القلم من شعرها,و بصيت على المنظر اللى اودامها_البحر هايج اوى المره دى و الهوا مش حنين زى الاول و بيجى فى وشها معاه نقط مايه و بيتخانق مع خصل شعرها_ غمضت عنيها و اول سؤال سألته "يا ترى فى ايه؟ايه اللى حصل لكل ده؟ليه بيحصل كده؟".....فتحت عنيها و مسكت القلم بين صوابعها و هى متردده مش عارفه تبداء منين او تكتب عن ايه ,تتكلم عن اللى حصل ولا اللى نفسها يحصل,نفسها تتكلم, تقول اللى جواها بس خايفه تاخد الخطوه,خايفه تاخد القرار,خايفه تندم بعد ما تتكتب اللى بتفكر فيه...نفسها تحكى عن اللى حصل معاها,نفسها تقول انا موجوده و عايزه اوصل كلامى...الخوف مكنش انها تكشف سر عنها او عن اللى حواليها او انها متعرفش تكتب.....الخوف كان ان محدش يفهمها و يقدر اللى بتكتبه و اللى هيا حاسه بيه جواها......... نفسها تصرخ و تقول"ارجوك ادونى فرصه"....عقلها وقف عن التفكير و عنيها بتبص على اللى حواليها و دقات قلبها سريعه مش منتظمه بتعمل نغم معين جواها هى بس اللى بتسمعه و بيفكرها ان لسه جواها كتير عايز يخرج و يتحرر من السجن اللى هى بنياه بين ضلوعها و كأن دقات قلبها دى ناتجه من خبط الاحاسيس المحبوسه جواها .............
مع كل دقه جسمها كله بيتنفض
مع كل دقه فكره فى عقلها بتتولد
مع كل دقه ذكرى بتخرج و تفكرها بضحكه او بدمعه
مع كل دقه نبض بيقولها انتى لسه عايشه
مع كل دقه مسكتها للقلم بتزيد............
و ده اللى خلاها تبداء حكايتها و تفكر فى بدايتها....و تكتب احداثها....و تحكى الحواديت اللى بتحصل فيها و اهم حاجه تخرج اللى جواها اللى مش الغرض منه انها تتكلم و بس لأ الغرض منه انها تقول "انا موجوده,و حاولوا نفهمونى,انا اللى اديت الفرصه لنفسى"الحكايه لسه فيها كتير و لسه الاسئله مخلصتش...و اكيد دقات قلبها هتفكرها....
ده السبب اللى خلاها تبداء كتابه ,و تقول اللى عندها

19 سنه

حسب الوقت اللى بيمر و الايام و السنين اللى بتعدى و العمر اللى بيكبر,انا عشت 6944 يوم,912 اسبوع,228 شهر,19 سنه.......ياااااااااااااااااه ايه الارقام الضخمه دى.الالوفات و الميات دى....انا عشت كل ده...انا عندى 19سنه!!!
لو جيت فكرت بجد...و فكرت ايه معنى انى عشت بجد...., هل يعنى انى بصحى كل يوم و انى لسه عايشه و بتنفس,ولا يعنى انى بكبر و رحت المدرسه و انا دلوقتى فى الجامعه,ولا يعنى انى بقابل ناس و عايشه وسطهم- علتى ,اصحابى- او حتى ناس مجرد معرفه.....
المعنى اللى انا اقصده و بتكلم عنه هو.............الخبره اللى اخدتها و التجارب اللى شفتها و المشاكل اللى واجهتها و الافراح اللى ضحكتلها و الاحزان اللى دمعتلها و الغلطات اللى وقعت فيها ....هو ده قصدى من كلمه "عشت"
لو اعدت احسب اللى عيشته بجد و حسبت الايام اللى مريت بكل ده فيها....ولوجمعت عدد الايام اللى عدوا عليا كده و خلاص ....اعتقد انى هلاقى ارقام مختلفه عن الواقع!!!
لو حسبت الايام اللى عديت من غير ما افكر فيهم و اخد بالى من كل اللى بيحصل حواليا او اللى حبست مشاعرى جوايا لو كانت حب,غضب,فرح,دموع او اللى مخدتش بالى من الناس اللى حواليا وقتها و تجاهلتهم و مفكرتش انى اكمل علاقتى بيهم......
الايام اللى ظلمت نفسى فيها و دخلتها فى دوامات هى مش ادها و اللى خرجت منها و متعلمتش حاجه او مهتمتش انى ابص انا كنت ممكن اتعلم ايه.
الايام اللى كانت بتعدى عليا و كنت بشوفها انها كلها شبه بعضها و كنت و قتها عايشه فى حاله توهان و عدم اتزان و مش عارفه انا جايه منين و رايحه على فين....و صصمت انى اكمل مشى فى الطريق اللى كله ضباب و انا فاكره انى بتعلم و بختبر و بعيش...و مكنتش شايفه انى ماشيه وسط ضباب يعنى مش ماشيه على ارض صلبه -ارض الواقع-و فى الاخر اكتشفت انى متعلقه فى الهوا و جه الوقت اللى انزل فيه على الارض و ابداء اعيش بجد......
لما جعت الايام دى كلها و حسبت الوقت اللى كنت فيه متعلقه فى الهوا ....لاقيت انهم 1825 يوم,240 اسبوع,60 شهر.....5 سنين..........مفاجأه مش كده...
لو كنت اخدت بالى بجد فى الوقت ده كان كل يوم عدى كان هيزود جوايا حته و يكبر عقلى و قلبى....يمكن كنت ساعتها هقول انى بنت 19 سنه بجد....
كل اللى بيشوفنى بيقولى انتى شكلك مش بيجيب سنك انتى تبانى اصغر(فى 3 اعدادى),كنت بضحك و اقولهم كده هبان صغيره على طول....لما فكرت .... لاقيت ان شكلى جايب سنى اللى عشته بجد يعنى شكلى هو المرايا لسنى الحقيقى و اللى فعلا طلعت منه بحاجه..
دايما بنشوف ناس نلاقي شكلها اصغر من سنها,و ناس تانيه بتبان اكبر....و ساعات بنشوف ناس بيبانوا عواجيز فى حين بيبقى فى ناس فى نفس سنهم و بيبانوا شباب....و بنلاقى ناس بتبان بسنها بظبط .....

اللى اكتشفته ان تحديد العمر مش بتاريخ ميلادنا لأ باللى احنا عايشينه....و اللى بيوضح ده شكلنا و وشنا و كل حاجه فينا هى اللى بتقول انا عشت كام يوم اللى مع الوقت باقوا كام اسبوع اللى تجمعوا و عملوا كام شهر و اللى اتراكموا على بعض و عملوا كام سنه...ممكن يبقى عددهم اصغر او اكبر او نفس العدد ...فى الاخر احنا اللى بنعيش.

اه انا معرفتش اكون بنت 19 بجد...بس انا مبسوطه انى بنت 14 سنه و اكتشفت ان لسه اودامى ايام و اسابيع و شهور و سنين اعود اللى فاتنى فى الخمس سنين اللى ضاعوا منى و مخرجتش منهم بحاجه مفيده فى اعمارى المختلفه مبين وانا بحبى لغايه لما اتعلمت انى امشى تحت المطر...

19 او 14 المهم انى اعيش و اعيش الصح.

مدرستى انا للحياه

المدرسه اللى اخدت فيها درس" ايه معنى الحياه"....
اول مره كنت ادوق المر قبل الحلو و حتى اللى ممر بحلاوه فى كانتينها ..... اول مره اجرب انى اكتم نفسى كان فى بدرومها ...و اول مكان عرفت اخد فيه نفسى من تانى كان فى ادوارها.اول مره المس ضوء الشمس بايدى كان على جدرانها,و اول مره اسمع صوت المطر و هو بينزل كان على سقفها.....اول احساس بالحب كان بين فصولها و اول احساس بالخوف و التعب كان فى طورئقها,اول كلام قلته و كتبته كان على كل سبوره فيها.
انا فاكره اول يوم انا جيت فيه المدرسه دى.....كانت معايا شنطه كبيره اوى و مكنتش عايزه انزلها من على ضهرى ابدا بس المديره صممت انى انزلها و اطلع منها اللى انا محتاجاله و لاقيت انى كل اللى فى الشنطه انا عايزاه منساش جملتها ليا ابدا"لسه هتطلعى ادوار كتير و فى حاجات هتشليها من الشنطه و حاجات هتحطيها و يمكن فى الاخر متلاقيش نفسك طلعتى غير بحاجه صغيره اوى و هتبقى مفيده ليكى اوى"....انا مفهمتش كلامها وقتها بس كل اللى عملته انى تبت على شنطتى اكتر و مكنتش عايزه اواريها لحد كنت خايفه على اللى معايا لحد ياخد حاجه منى غصب عنى....
هنا هنا بالظبط...اتزنمت فى الركن ده لما كنت بغلط,و منساش اول مره اضرب فيها بالقلم من الايد اللى علمتنى انى مهما وقعت لازم اقوم من تانى منساش يومها ضحكتلى و قلتلى"اجرى يلى خوشى على فصلك و متعييتيش ,معندناش تلامذه بتتدلع".....
جريت يومها و دخلت الفصل و انا وشى محمر و عيينى غرقانه فى الدموع و استخبيت وانا مداريه وشى و اعدت بعيد عن باقى زمايلى,و انا متشحتفه من العياط(لآن القلم كان صعب اوى).....لاقيت ايد جت تتبطب عليا سكت و رفعت راسى اشوف مين لاقيت واحده من زمايلى بتضحكلى و بتدينى منديل و تقولى" متعيتيش انا كمان اخدت علئه سخنه منها...أنا اسمى....و انتى بقى اسمك ايه؟بتحبى اللبان ولا تشربى عصير ليمون ماما اللى بتعمله"من ساعتها و احنا مع بعض و لسه جنب بعض فى الفصل كل سنه....كنا بنتكلم فى كل حاجه و بنضحك مع بعض و نساعد بعض, حتى الشنطه كانت الوحيده اللى ممكن أأمنها عليها و أثق ان الشنطه معاها..
انا طول عمرى مكنتش تلميذة شاطرة,المذاكره كانت بالنسبه ليا عذاب ,عمرى ما كنت بديها الاهتمام الكافى بس كنت بعدى كل سنه بدرجات حلوه يعنى كنت فى مستوى الطالب المتوسط و انا كنت مستريحه كده علشان انا اكتشفت انى مش بتاعه مذاكره و انى افضل اعده على الكتاب.....
اما بقى فى فتره الفسحه......اهم فتره فى اليوم كله ,كنت بقابل اصحاب جداد و العب معاهم و اتعلم منهم حاجات جديده و اعرف اخبارهم ....و كنت لازم فى الفسحه اتعور و انا بلعب بس برده كنت بقوم و اكمل لعب من تانى اصلى مش هضيع الساعه الا ربع فى عياط ابقى اعيط فى وقت تانى ....كانوا دايما يقولولى نفسنا نعرف انتى ازاى كده....انا نفسى مكنتش بعرف اقول ايه ارد و اقول"تركيبتى كده"
فى الفصل ....ساعات بيدخلولنا مدارسين مش بحبهم و مدارسين تانيين بحب شرحهم اوى و بحب انى اسألهم و اتعلم منهم...و اهو حصص و بتعدى.....ايه يعنى اللى هيفرق....
مع الوقت اكتشفت ان مش ايه اللى هيفرق....لآ ده كل حاجه فى حياتى فرقت معايا ..كل درس كنت باخده كان بيزود معرفتى و كل مره اقابل فيها ناس جديده كنت بتعلم منهم......
الدروس دى هى اللى علمتنى ازاى افكر,ازاى اراجع اخطائى,ازاى اختار و اتخذ القرار الصح,ازاى بقيت انا......اديتنى خبره و علمتنى كتير....
و الناس اللى قابلتهم منهم اللى ساعدنى و منهم اللى وقف جنبى و منهم اللى كانوا مجرد زمايل و لسه هقابل ناس كتير....
و انا لسه فى مدرستى......
لسه هطلع ادوار اعلى و هتعلم دروس جديده و هدخل فصول تانيه و هشوف و اقابل ناسمشفتهمش قبل كده....و هتعلم من مدارسين منهم اللى هيفدنى و منهم اللى هيضرنى و منهم اللى ميأثرش فيا....
بس اللى انا عارفاه حاجه واحده .....انى عمرى هخرج منها زى ما دخلتها ,الشنطه يا هتتأل يا هتخف و هخرج بأصحاب مش هخرج منها لوحدى زى ما دخلتها.....و لما ابوابها تتقفل و انا امشى فى طريقى هبص لاودام و هفتكر كل اللى عيشته فيها فى مدرستى انا للحياه

اختيارين

النهارده....
كان عندى اختيارين:ارجع للسرير و اكمل نوم بما انى صحيت متأخر و هقنع نفسى انى مش هلحاء اروح السيكشن و هتحجج ان صاحبتى بعتتلى مسج(رساله) تقولى فيها انها مش هتحضر.
او انى اقوم من النوم, على تليفون صاحبتى اللى قومتنى و شجعتنى انى احضر(مش معايا فى نفس دفعتى)و افوء و اعمل كبايه النسكافيه اللى لازم تبقى بوش و البس هدومى بسرعه و بدل ما اتمشى للجامعه اخد تاكسى و الحء احضر.
انا اخترت انى اقوم من النوم.....

وصلت الكليه كان عندى اختيارين:انى استجمع قوتى و ادور على مكان السيكشن و ادخل احضر مع الدفعه الجديده و استحمل فكرة انى وقعت و استحمل انى بحضر لوحدى لآول مره من غير اصحابى و دفعتى اللى اتعودت عليها,ونظرات كل اللى حواليا بما انى البنت الوحيده و طبعا المعيد.
او انى اهرب و اتحجج ان لسه بدرى على الحضور او انى هوصل انتمتى لسكشنها الاول و بعد كده هشوف ..و فى الاخر محدرش
انا اخترت انى اهرب.....

اعدت فى الجامعه مع ناس فيهم اللى اصحابى و اللى زمايلى و اللى معرفش اسمهم حتى بس لازم اسلم عليهم من باب انه لازم يحصل(رغم انى مش بحب كده بس مجبر اخاك لا بطل)بنبقى واقفين واقفه متجمعين مع بعض فى نفس المكان بس كل مجموعه مع بعض و لازم اللى يدخل على الناس اللى عارفهم يسلم على كل اللى واقف من باب انهم واقفين فى نفس الحته يعنى و الذوق

و انا واقفه كان عندى اختيارين: انى اكمل واقفتى لغاية ما يجى وقت المعاد اللى ورايا و اروح عليه على طول
او انى اخد بعضى و امشى و مقفش كتير انجز فى الواقفه و اروح البيت و انزل تانى على المعاد اللى ورايا
انا اخترت انى اكمل واقفتى.....

وقفت مع اصحابى القريبين و اعدنا نتكلم و كانت واقفه مش بطاله
لفتره من الوقت و ناس تانى بدأت تيجى و نغير المواضيع و احاديثنا و ارائنا المختلفه و نجيب من الشرق و من الغرب...

حصل موقف اودامى و انا كان عندى اختيارين:انى ازعل و ادايق و اتنشن منه و قلبى يتقبض.
او انى مزعلش لآن المفروض انى مزعلش و اتعامل مع الموقف عادى و كأن مفيش حاجه
انا اخترت انى ادايق .......

كملت وقفتى و كلامى....و لسه متماسكه بأختيارى.بس عدى وقت و الكلام اخدنى
و بقى عندى اختيارين من تانى :انى اقف فى نص الطريق ادبدب و اعيط
او انى ابتسم و اتقبل خسارتى بصدر رحب و اقلبها انى افتكر اغانى الاطفال بتاعت زمان و الكارتون و الاعلانات القديمه
انا اخترت انى ابتسم.....

المعاد قرب و يادوب الحء اروح قمت انا و انتمتى و طلعنا بره الجامعه و بدأنا خوض معركة ان احنا نجيب تاكسى و نستحمل كلام الناس و البصات و نكافح على ما نلاقى تاكسى ساعتها كان عندينا اختيارين:يا نموت او يا نموت
بهذر اكيد ده مش اختيار فى الزمن ده, الموت علينا حق....كنت انا و هى بنضحك و نقول كده على ما نلاقى التاكسى....
هيهههه لقينا تاكسى و ركبناه هو اه محتاج عمره و عفشه(اعذرونى مش بفهم اوى )بس ده مكنش بأختيارى لا انا و لا هى مش كفايه لقينا تاكسى ,و كمان هنأيه على مزاجنا....

روحت و اتغديت و شويه و سمعت الحرب العالميه التالته بتقوم بره الدنيا مطرت تلج و بعد كده مطرت و اديتها شتوايه اللى هيا لو كان بأختيارى كنت نزلت جرى تحت المطر بس معرفتش اخد الاختيار ده فا كان عندى اختيارين:اعد اتفرج على المطر من الشباك
او انى اعد مدايئه انى مش عارفه انزل تحتها
انا اخترت انى اتفرج......

نمت و صحيت و اعدت على الكمبيوتر و عملت كبايه النسكافيه و كان عندى اختيارين:انى اكتب اللى بكتبه دلوقتى
او انى مشاركش بيه معاكوا
اختيارى واضح...... : )

لسه عندى اختيارات كتير كل يوم و حسب اختياراتى اليوم هيمشى و ممكن افوت فرص اواكسبها, ممكن اعيش تجارب و ممكن وممكن.....
انا اخترت انى........
طبعا فى حاجات اخترتها و حاجات لسه هخترها,و فى حاجات هتتفرض عليا بس انا هختار انى اقبلها...
فى جمله سمعتها فى التليفزيون بتقول"انا هختار و ربنا عليه التغيير"

بس المهم انى اختار