الدنيا مش فيلم اجنبى

ولا حتى فيلم عربى اللى فيه الحلوين بتجوزوا و الوحشين بيدخلوا السجن و اكيد مش فيلم هندى عدد الافيال بيقل فى العالم.....و اكيد مش زى مسلسل نور اللى هو اصلا تركى و مدبلج عربى و شوف سخرية القدر المسلسل فشل فى بلده و نجح عندنا....
الدنيا مش زى كلام الاغانى......
الدنيا مش زى قصص الافلام العالميه....اللى البطل يكون فيها مش واثق من نفسه و مش عارف يوصل لطموحاته و شوف الصدف بيقابل الناس الصح و بياخد القرارات الصح و كمان بينجح بعد ربع ساعه من الفيلم....
ولا حتى لما تكون البطله عايشه فى الم و وحده و حاسه بالفشل و سبحان الله يجيلها ابن الحلال بعد نفس الربع ساعه من الفيلم بس على قناه تانيه....
اكيد الدنيا مش بتمشى زى ما احنا عايزين.....بس اكيد باردوا انها مش هتمشى ميت فل و 14 لما كل حاجه حواليك تتهد و تسقط زى الافلام ما بتقول....
لما البطل يبقى فاشل فى كل حاجه و نفس الصدفه تخلق منه انسان حياته كامله....
مش عارفه يمكن كلامى مش صح و ان كلام الاغانى مثلا ده خارج من حياه ناس طبيعيه يمكن بس انا معتقدش....و متأكده ان الافلام دى احلام الناس بتشوفها و هى نايمه بس...

طبيعى انك تبقى واثق من نفسك و عارف طريقك و مش مشتت و عمرك ما فشلت فى حياتك و ناجح.....لو ده طبيعى يبقى انا اسفه مش هقدر اعيش فى عالم مثالى زى ده...احسبونى بره اللعبه
مش قصدى ان لازم الانسان يفشل علشان يعرف طعم النجاح,او ان مش كل الناس ناجحين...
مش هقول ان لازم الانسان يبقى عنده ثقه فى نفسه و انه يقدر يطلع من الازمات و الخ الخ
بس باردو بلاش الافلام اللى بتحرق الدم.....يا بشر احنا فى دنيا تانيه

احنا فى دنيا....لو مشيت ميت واحد هيقول كلام عليك من ورا ضهرك بغض النظر ده صح او غلط او عندهم حق و لا لآ
علشان بكل بساطه دى طبيعه الناس...لما بيكونوا فاضين بيعملوا ايه..يلا نشوف اللى حوالينا بيعملوا ايه و نتكلم عليهم و الحمد لله كل الناس بتبقى فاضيه

لما تفشل الناس مش هتبتب عليك و تقولك معلش متعوده انت احسن من كده....لآ هيوهموك انك متستحئش اللى حصلك فى نفس الوقت اللى بيقولوا فيه فى سرهم"احمد ربنا انها جت على اد كده,انت ليك عين تدايق"


لما تبقى واثق من حاجه و عارف انك عايزها....تلاقى كل اللى حواليك بيستغربوا منك و يهبطوك...فى حين لما هيكونوا مكانك هيعملوا زيك....

انا بحب المثل الشهير اللى بيقول"اللى ميعرفش يقول عدس" فا يا ريت اللى فعلا ميعرفش يقول عدس...هنستريح كلنا
يمكن اللى بكتبوا جنون بس اللى بيقروا هما العاقلين...

كل الحاجات

ده اسم اغنيه لمحمد منير....السميعه له هيعرفوها... و انا بسمعها النهارده حسيت ان شريط طويل من حياتى بداء يتعرض و بفتكر فيه كل تفصيله منها اللى بيضحكنى و منها اللى بيفكرنى بذكريات حلوه عديت عليا و افتكرت لحظات حزن انا مريت بيها....بس بجد الاغنيه دى لخصت كل اللى انا حاسه بيه الفتره دى.....
هو فى الغنيه بيغنى لحبيبته اللى هجرته و ان كل حاجه حواليه بتفكره بيها و هو مش قادر يعيش على الذكرى
بالنسبه لى الحبيبه هى كل اللى كنت عايشاه و اللى الذكرى لوحدها مش كفايه انى اعيش عليها يعنى سنه عديت و اصحاب .....

كلمات الاغنيه اهى.....
كل الحاجات بتفكرنى بعيون حيرتها تحيرنى و الذكرى مش بتصبرنى
تمر صورتك اتبسم,الابتسامه تعذبنى كل الحاجات حواليا تدور زى الحيطان بتدارى النور
و قلبى من بعد الطيران ما حيلته الا جناح مكسور.....دلوقتى مهما اقول ال اه و انت بعيد مين يسمعنى................

كل الحاجات الا عيونك ممكن انسى....كل الحاجات من حواليا عارفه و حاسه
ضاع الونس يا قمر غايب بعدك مليش اى حبايب ....
دلوقتى حتى بخاف حزنى يبعد عنى

كل الحاجات............

كل الحاجات كانت تضحك لما اقابلك...لا عرفت نفسى من بعدك و لا من قبلك...
قبلك مكنليش ولا حاجه.....بعدك سنينى المحتاجه
يا ريت تشوف دمعه صوتى لما اغنى

كل الحاجات..........

كل الحاجات بتعذبنى و انا وحدانى....تهرب قصادى و تقولى متجيش تانى
دور على اللى كان وياك تحت الورود نايمه الاشواك ......
كل اللى يومها فرحته معاك بيعذبنى

كل الحاجات..........

بس الذكريات هتعيش جوايا.......

نقطه و من اول السطر

طول عمره بيدور على كلمات تنهى حكايته او تقفل فصل من روايته بس كان دايما حاسس ان مش دى النهايه و ان مش ده اللى هو عايزه و مش ده اللى بيدور عليه.....طول عمره بيدور على الكلمات الصح اللى المفروض تتقال او الجمل المتناسقه اللى تتكتب مع بعض و تعمل سجع زى بيوت الشعر......طول عمره بيحرص انه يحط علامات الاستفهام بعد كل سؤال بيسأله و علامات التعجب بعد كل تساؤل بيطرح فى عقله او دهشه بتصيبه...بس الحاجه الوحيده اللى عمره ما حطها هى النقطه و يبداء يكتب من اول السطر.....

عمره ما فكر ان علشان بيداء لازم ينهى الاول.....عمر ما كان عنده الشجاعه انه يدور على النهايه و ياخد القرار انه يكتبها و يحط نقطه و يقلب الصفحه و يبداء من اول السطر..

دايما بيلاقى اعذار و يدور على الظروف اللى حطته فى الوضع ده و الغريب ان ساعات كتير مش بتبقى مقنعه و مع ذلك بيختار انه يغمض عنيه عن المنطق و الواقع و عن الصح و عن الحقيقى و يدور على الخيال و يختار انه يكمل يعيش فى اوهام.....

يمشى بين الناس و ماسك دفتره بقوه و بيقول لنفسه"انا ماشى و حكايتى معايا انا عارف انا رايح فين و جاى منين و انا بحقق حلمى و هوصل فى النهايه"....بس مكنش متوقع ان هيلاقى اودامه اللى يقلب موازين الحكايه و تخليه يدور على الكلمات اللى تنهى بنقطه.....نقطه واحده كانت كل اللى هو محتاجه علشان ينهى الماضى و يقفل القديم و يلخص اللى اتعلمه و يبداء من اول السطر....

لسه عقله فى دماغه بنفس الافكار اللى كونت كيانه مكمل طريقه اللى هو واثق ان ده حلمه....لسه جواه التحدى اللى اتخلق جواه من سنين و حب المغامره و الجراءه.....اخد دفتره و قعد جنب راجل عجوز و بيتفرج على الاطفال اللى بتلعب من بعيد و بداء يكمل حكايته اللى بيكتبها....و فى وسط ما هو بيكتب...سمع صوت ضعيف بيكلمه"انت كلامك قوى بس ليه متواصل ببعده ملوش نهايه كأنه ممتد لما لا نهايه...هو ليه كل ما تكتب عن حاجه تسيب نهايتها مفتوحه....انا اسف انى تعديت على خصوصيتك بس بصراحه كلامك شدنى بس استغربت انه مش منتهى بتسيب قصه و تدخل فى قصه تانى ملهاش علاقه باللى قبلها"

عنيه كانت كلها شرار و هو بيبص للعجوز و الغضب ملاه و كان هيبداء يتخانق....لكن بصيت العجوز و كلامه المنطقى خلاه يهدى و كمان هو مقراش حاحه خاصه اوى ....اتعدل فى قعدته و بص للعجوز و قاله

_"انت فعلا تعديت على خصوصيتى و ده خلانى اغضب بس كلامك خلانى افكر قبل ما اتكلم...انا بكتب اللى بعيشه و دى حكايتى"

_"و انت كل حكاياتك مش بتنتهى....مش بتقول كلمه وداع للناس اللى فى حياتك لذكرياتك اللى عشتها لللألم اللى شفته....كله بيتكمل بتمشى كده و خلاص"

_"لا طبعا,قصدك انى بسيب كل حياتى على مركب بشراع و ملهاش مرسى و مش على بر....لآ "

_"اللى انت بتكتبه هو اللى قالى كده....تقدر تقولى امتى اخدت قرار انك تقفل قصه من قصصك"

_"انا قصصى عايشه جوايا..."

_"بس اى قصه ليها نهايه زى ما ليها بدايه....و لازم علشان تتعلم منها تعرف تنهيها علشان تعرف تقراها و تعرف تستفيد من اخطائك او تتعلم من الحكم اللى عرفتها"

_"مش فاهم,انا اكيد بنهى قصصى ما فى النهايه بتنتهى مع الوقت"

_"يعنى مش انت اللى بتنهيها بايدك و تكتب نهايتها و تقرره..."

_"مع الوقت كل حاجه بتنتهى و فى الاخر الزمن بينهى كل حاجه و بتبقى ماضى"

_"بتسيب نهايتك للزمن و مع الوقت تبقى ماضى...انت ازاى عشت حياتك و انت عمرك ما كتبت نهايه واحده لتجربه عشتها سواء حلوه او وحشه..."

_"انا مش فاهم ما انا اللى بعيش مش لازم انهى علشان اكمل..."

_"لازم تنهى علشان تبداء من جديد....لازم توصل لحل و تعمله....لازم تختار طريق و تمشى فيه....لازم تقفل باب علشان تفتح غيره"

_"انا بخاف اعمل نهايه و اندم انى كتبتها...فبقرر انى اسيبها مفتوحه..."

_"بس ده مش بيخليك تعرف انت كنت ايه و بقيت ايه....او تعرف تبداء من جديد.............لازم تتغلب على خوفك مش لازم لما تاخد قرار او تكتب نهايه,يبقى هتندم عليها بلعكس انت لازم تندم علشان بعد كده تاخد وقت التفكير و توصل للصح....بس لازم تاخد خطوه..."

_"هحاول,شكرا انك تعديت على خصوصيتى و كلمتنى انا مش هنسى كلامك....بعد اذنك انا لازم اخد وقتى علشان اقرر النهايات الكتير اللى سبتها مفتوحه و ابداء احط نقطه و اكتب من اول السطر"

مسك دفتره بنفس القوه و قام يكمل قصته بس المره دى حط نقطه و من اول السطر كتب بدايه حكايه جديده هو بيعيشها